I don't know how to start this however I think this would help me. I am not ok however I can handle it so far. I want to contextualized this in all aspect of my life. For the past months, I have this sense in my mind that my self - worth is nothing. I encountered a lot experiences that makes me disapponted. I believe this just a phase however it turns out a very long phase for me. I just need to write these things in my mind.
- Being me is Difficult
Ang hirap maging ako. May mga desisyon ako sa buhay na nag - define na kung sino ako. I am socialable pero panget ata work ethics ko. Masyado ata akong by the book at ideal. Di ko kaya ang pulitika. Palaban ako pero pag di maganda ang playing ground, kahit talo keri lang basta wag lang mawala prinsipyo.
I am difficult person however I know how to care for others. OA nga lang minsan. Pasensya na dun sa ka-OA-an ko ever. I know how to date however this country or this culture is not ready for my concept of dating (para kiligin ka naman habang binabasa). I have this experience na hindi kaya mag - commit sa akin. Alam ko na yun. I am indeed a difficult person.
- Wala akong maasahan
This what I feel in life. Ako lang talaga. Di ko ata deserve na matulungan. Lagi kasi ako yung malakas. Ayaw ko yung di sigurado tapos lagi nalang ako naiiwan sa ere. Di ko rin gusto yun unfair yung labanan. Competitive ako, pero mahirap pag sistema ang kalaban mo. Ako nalang kaysa may madamay pa. Ayaw ko madisappoint kung may tutulong man.
Ang hirap maging ako kasi di ako pwede maging mahina. Ako yung aasahan. Nasanay na siguro ako na walang naasahan or tumutulong. Ayaw ko lang din na yung ginagawa ko ay nakaasa rin sa iba. I can do things however sometimes I need support. Yung support para kay Bebs di madaling makuha.
- I am always the last option or the "no choice"
I am Bebs. Wala akong bilang. Pag sa panahon ng pilian hindi ako kasama sa options. Hindi ako priority. Sympre sasabihin magdemand ako, pero di ko deserve kasi ang counter naman pinahirapan naman ako. Life is unfair. Ito masayang observation ko, pag mahirap yung gawain or difficulty, ako lagi ang una dun. hindi option pero akin na yung mahirap. Pag pumalpak akin parin. Basta pag advantage di akin pero pag disadvantage sure yun.
I am ready for challenges, math kaya favorite ko. Ayaw ko lang sa nangyayari sa akin, ako yung pang difficult round lagi. Hindi naman ako napipili sa pag sa best option. Unfair ng mundo. Yung sa experience na di nag - commit, yes hindi po ako pinili kasi daming factors.
- No Progress in Me
I work hard for everthing in my life. Trinabaho ko. Alam ko masipag ako pero unfair talaga ang mundo. I always make something new and prioritize improvement. Sa mga huling buwan, parang wala akong nakikitang progress sa akin. Samahan ko pa ng hirap ng ekonomiya ng Pilipinas. Nakakalungkot kasi may nakukuha naman tayong parangal pero underappreciated or wala talagang appreciation. Ang sama kaya ng loob ko. Kaya feeling ko kahit anong gawin ko, walang usad talaga.
Wala na akong gana. Salamat talaga malakas lang yung sense ko na magturo at yung commitment ko sa mga bata kaya nagwork pa ako. Isa pang dahilan ay alipin din ako ng salapi. Sa totoo lang, kung may chance na mabuhay nalang ng walang ginagawa, yun ang gusto ko. Since wala naman ako progress at apprecition.
- Happiness/Joy is not Easy
You might see me that I am having a lot of good time. Yes it is fun yet I cannot say it is really real or very heartfelt. Siguro nawala na sa akin yung concept ng paano maging masaya. I am stuck with my life where I don't deserve happiness because it always remind me that after that moment I will be back to the battle ground that I am nothing. Yes, I see myself as nothing.
- Excitement?
Since I am nothing, I don't find my life exciting. I am planner. Nakakatawa, di pa hinahanap sa akin meron na ako pagdating sa trabaho. Pag tinamad naman ako, tamad na tamad talaga. Nahihirapan ako makahanap ng motivation sa loob ko na magpatuloy. Sa totoo lang, no choice ako. If I stop, things will be chaotic (Feeling important lang or wala kasing ibang gagawa). Enduring these things in my life turns out to be so natural. Wala na akong sense of life. Di ko na alam paano ma excite. Bored na ako.
